Φωτιάδης, Αλέκος

(Σμύρνη 1870 – Αθήνα 1943). Ποιητής του ελληνισμού της Ιωνίας που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Έργα του: Ανοιχτά μυστικά (1909) και Μύθοι (1938), μετάφραση της τραγωδίας Ιφιγένεια η εν Αυλίδι του Ευριπίδη κ.ά. Τα ποιήματά του διακρίνονται για την τελειότητα του στίχου, την ενότητα της μορφής και την επιγραμματική τους λιτότητα. Ο Πέτρος Ζητουνιάτης, προλογίζοντας τα Ανοιχτά μυστικά (έκδ. περιοδικού Παναθήναια, Αθήνα 1909) σημείωνε: «Να ένας αληθινά φυσιολάτρης ποιητής, ένας άνθρωπος που πράγματι κατέχεται από τον θεό των Μουσών». O ποιητής Αλέκος Φωτιάδης.